वक्ता

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

वक्ता वि॰ [सं॰ वक्तृ]

१. वाग्मी । बोलनेवाला ।

२. भाषणपदु । वदान्य ।

३. ईमानदार (को॰) ।

वक्ता ^२ संज्ञा पुं॰

१. कथा कहनेवाला पुरुष । व्यास । उ॰—सूत तहँ कथा भागवत की कहत है ऋषि अठासी सहस हुते श्रोता । राम को देखि सनमान सब ही कियो सूत नहिं उठयो निज जानि वक्ता ।—सूर (शब्द॰) ।

२. शिक्षक । अध्यापक (को॰) ।

३. बुद्धिमान् । मेधावी व्यक्ति (को॰) ।