संकुल

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

संकुल ^१ वि॰ [सं॰ सङ्कुल]

१. संकुलित । संकीर्ण । धना ।

२. भरा हुआ । परिपूर्ण ।

३. अव्यवस्थित (को॰) ।

४. विकृत (को॰) ।

५. असंगत (को॰) ।

६. उग्र । प्रबल । प्रचंड (को॰) ।

७. घबड़ाया हुआ (को॰) ।

संकुल ^२ संज्ञा पुं॰

१. युद्ध । समर । लड़ाई ।

२. समूह । झुंड ।

३. भीड़ ।

४. जनता ।

५. परस्पर विरोधी वाक्य ।

६. ऐसे वाक्य जिनमें परस्पर किसी प्रकार की संगति न हो । असंगत वाक्य ।

७. नाश (को॰) ।