मरन

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

मरन संज्ञा पुं॰ [सं॰ मरण] दे॰ 'मरण' । उ॰—(क) अब भा मरन सत्य हम जाना ।— मानस, ४ । २७ । (ख) मरन भएउ कछु संसय नाहीं ।—मानस, ४ । २६ । यौ॰—मरनपुर=मृत्युलोक । मर्त्यलोक । उ॰— हौं तो अहा अमरपुर जहाँ । इहाँ मरनपुर आएउँ कहाँ ।—जायसी ग्रं॰, (गुप्त), पृ॰ २०१ ।