तुइ ^१ सर्व॰ [हिं॰] दे॰ 'तू' ।
तुइ पु ^२ सर्व॰ [हिं॰ तू] तुझे । तुझको । उ॰—भूलि कुरंगिनी कसि भई मनहुँ सिंघ तुइ डीठ ।—जायसी ग्रं॰ (गुप्त), पृ॰ २३४ ।
