नेक

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

नेक ^१ वि॰ [फा॰]

१. अच्छा । भला । उत्तम । यौ॰—नेक अंजाम । नेक अंदेश = हितचिंतक । खैरख्वाह । नेक- चलन । निकजात = सत्कुलीन । उत्तम जाति का । नेकतर, नेकतरीन = उत्तमतर । श्रेष्ठतर । नेकदिल । नेकनाम । नेकनीयत । नेकबख्त ।

२. शिष्ट । सज्जन । जेसे, नेक आदमी ।

नेक † ^२ वि॰ [हिं॰ न + एक] थोड़ा । तनिक । जरा सा । किंचित् । कुछ ।

नेक ^३पु क्रि॰ वि॰ थोड़ा । जरा । तनिक । उ॰—नेक हँसोहीं बानि तजि लखौ परत मुख नीठि ।—बिहारी (शब्द॰) ।

नेक अंजाम वि॰ [फा॰] अच्छे परिणामवाला (कार्य) ।