هندو

फ़ार्सी

व्युत्पत्ति

From Middle Persian hndwk' (Hindūg, “Indian”), demonym derived from , from संस्कृत सिन्धु (“the Indus River”) or Proto-Iranian *sindʰu.

विशेष्य

1. एक जन हिन्दु, हिन्दुधर्म के अनुयायी।

   c. 1180, Kaqani Shervani, Divan:

   ‏تیغ تو داند که چیست رمز و اشارات دین / طرفه بود هندویی وز عربی ترجمان‎

   tiğ-e to dânad ke čist ramz-o ešârât-e din / torfe bovad hendu-yi v-az 'arabi tarjomân

   your sword knows about the secrets and allusions of the [Islamic] faith / it is a remarkable phenomenon, being a Hindu and [yet] a translator [of Islamic scriptures] from Arabic

2. भारतीय उपद्वीप की निवासी।

शाखा

• → अंग्रेज़ी: Hindu

विशेषण

1. हिन्दु, हिन्दुधर्म के साथ तअल्लुक़।
2. इंडियन, इंडिया के साथ तअलिलुक़৷

   c. 1380, Hafez, “Shirazi Turk”, in Divan:

   ‏به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را‎

   be xâl-e hendu-yaš baxšam samarqand o boxârâ-râ

   for their Indian mole (beauty spot) I will give Samarkand and Bukhara

3. चोर, डाकू, दास, लुटेरा.