अक
हिन्दी
प्रकाशितकोशों से अर्थ
शब्दसागर
अक ^१ संज्ञा पुं॰ [सं॰]
१. पाप । पातक । यौ॰—अकहीन = पापहीन । उ॰—बरबस करत विरोध हठि होन चहत अकहीन ।—स॰ सप्तक, पृ॰ ४७ । अकबस = पापवश । उ॰—तुलसी सठ अक्बस बिहठि दिन दिन कद मलीन ।— स॰ सप्तक, पृ॰ ४७ ।
२. दुःख ।
३. सर्प (को॰) ।
४. चिन्ह (को॰) ।
अक ^२ पु वि॰ दे॰ 'एक' । उ॰—कहौं फकीर अक खुदा गुसाई ।—घट॰, पृ॰ ८५ ।