अधीन

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

अधीन ^१ वि॰ [सं॰ ]

१. आश्रित । निर्भर । मातहत । वशीभूत । आज्ञाकारी । दबैल । बस का । काबू का । उ॰—दम दुर्गम, दान दया मख कर्म सुधर्म अधीन सबै जन (धन) को । —तुलसी ग्रं॰, पृ॰ २१९ ।

२. विवश । लाचार । दिन । उ॰—हिंसा मद ममता रस भूलयौ आसाहीं लपटानौ । याही करत अधीन भयो है, निद्रा अति न अघानौ । —सूर॰, १ । ४७ ।

अधीन ^२ संज्ञा पुं॰ दास । सेवक ।