अब्द

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

अब्द ^१ संज्ञा पुं॰ [अ॰] दास । सेवक । गुलाम । अनुचर । भक्त [को॰] ।

अब्द ^२ संज्ञा पुं॰ [सं॰]

१. वर्ष । साल ।

२. मेघ । बादल । उ॰— मर्कट जुद्धविरूद्ध क्रुद्धअरि ठट्ट दपट्टहिं । अब्द शब्द करि गर्जि तर्जि झुकि झपट्टाहिं ।—भिखारी ग्रं॰, भा॰ २, पृ १८२ ।

३. एक पर्वत ।

४. नागरमोथ ।

५. कपूर ।

६. आकाश । उ॰—जय जय शब्द अति होई । वर्षत कुसुम पुरंदर सोई ।—गोपाल (शब्द॰) । यौ॰.—अब्दप=वर्षाधिम । इंद्र । अब्दज्ञ=ज्योतिषी । अब्दवाहन इंद्र । अब्दसार= कपूर ।