अभाग्य

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

अभाग्य ^१ वि॰ [सं॰] अभागवाल । भाग्यहीन । अभागा [को॰] ।

अभाग्य ^२ सं॰ पुं॰ [सं॰] प्रारब्धहीनता । दुर्दैव । बुरा दिन । बद- किस्मती । उ॰—मोर अभाग्य जिआवत ओही । जेहि हौं हरि पद कमल बिछोही । —मानस, ६ ।९८ ।