अभाग्य
हिन्दी
प्रकाशितकोशों से अर्थ
शब्दसागर
अभाग्य ^१ वि॰ [सं॰] अभागवाल । भाग्यहीन । अभागा [को॰] ।
अभाग्य ^२ सं॰ पुं॰ [सं॰] प्रारब्धहीनता । दुर्दैव । बुरा दिन । बद- किस्मती । उ॰—मोर अभाग्य जिआवत ओही । जेहि हौं हरि पद कमल बिछोही । —मानस, ६ ।९८ ।
अभाग्य ^१ वि॰ [सं॰] अभागवाल । भाग्यहीन । अभागा [को॰] ।
अभाग्य ^२ सं॰ पुं॰ [सं॰] प्रारब्धहीनता । दुर्दैव । बुरा दिन । बद- किस्मती । उ॰—मोर अभाग्य जिआवत ओही । जेहि हौं हरि पद कमल बिछोही । —मानस, ६ ।९८ ।