अवध्य

विक्षनरी से

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

अवध्य वि॰ [सं॰] वध करे अयोग्य । न मारने योग्य । अवध । उ॰— यह समझकर की ब्राह्मण अवध्य है, तू मुझे भय दिखलाता । है ।—चंद्र॰ पृ॰ ७७ ।