आवार संज्ञा पुं॰[सं॰] रक्षण । बचाव । शरण [को॰] ।
आवार वि॰ [फा॰ आवारह्] [ संज्ञा आवारगी] १. व्यर्थ इधर उधर फिरनेवाला । निकम्मा । २. बेठौर ठिकाने का । उठल्लू । क्रि॰ प्र॰ — घूमना ।— फिरना ।— होना । ३. बदमाश । लुच्चा । ४. कुमार्गी । शुहदा ।
