औध ^१पु संज्ञा पुं॰ [सं॰ अवध] पुं॰ 'अवध' । उ॰—संग सुभामिन भाइ भलो, दिन द्वै जनु कौध हुते पहुनाई ।—तुलसी ग्रं॰, पृ॰ १६१ ।
औध ^२पु संज्ञा स्त्री॰ [सं॰ अवधि] दे॰ 'अवधि' । उ॰—औध अनल तन तिनको मंदर चहुँ दिसि ठाठ ठ्यो । —कबीर ग्रं॰, पृ॰ २९४ ।
