खंभ संज्ञा पुं॰ [सं॰ स्कम्भ या स्तम्भ, प्रा॰ खंभ] १. स्तंभ । खंभा । २. सहारा । आसरा । उ॰—बिन जोबन भइ आस पराई । कहाँ सो पूत खंभ होई आई ।—जायसी (शब्द॰) ।
