घाउ † संज्ञा पुं॰ [सं॰ घात, प्रा॰ घाय] १. दे॰ 'घाव' । २. प्रहार । चोट । उ॰—परेउ निसानहिं घाउ राउ अवधहिं चले । सुरगन बरषहिं सुमन सगुन पावहिं भले ।—तुलसी ग्रं॰, पृ॰ ६१ ।
