ठाँई † संज्ञा स्त्री॰ [हिं॰ ठाँव] स्थान । जगह । उ॰—मीन रूप जो कीन बनाई । तीन छोड़ रह चौथे ठाँई ।—कबीर सा॰, पृ॰ १७ । २. तई । प्रति । उ॰—पान भखे मुख नैन रची रुचि आरसी देखि कहैं हम ठाँई ।—केशव (शब्द॰) । ३. समीप । पास । निकट ।
