ठाउर † संज्ञा पुं॰ [हिं॰ ठावँ + र (प्रत्य॰)] ठौर । आश्रयस्थान । ठिकाना । उ॰—मनुवाँ मोर भइल रँग बाउर । सहज नगरिया लागत ठाउर ।—गुलाल॰ बानी, पृ॰ १०४ ।
