डुंग † संज्ञा पुं॰ [सं॰ तुङ्ग (= ऊँचा)] १. ढेर । अटाला । उ॰— धर्ती स्वर्ग असूझ भा तबहुँ न आग बुझाय । उठहिं बज्र जरि डुंग वे धूम रहो जग छाय ।—जायसी (शब्द॰) २. टीला । मीटा । पहाड़ी ।