तिम ^१ संज्ञा पुं॰ [हिं॰ डिम] नगाड़ा । डंका । दुंदुभी (डि॰) ।
तिम पु अव्य॰ [हिं॰] दे॰ 'तिमि' । उ॰—ता उप्पर चालुक्क बीर बंधी तिम सीमह ।— पृ॰ रा॰, १२ । ३० ।