तुंद

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

तुंद ^१ संज्ञा पुं॰ [सं॰ तुन्द] पेट । उदर ।

तुंद वि॰ [फा़॰]

१. तेज । प्रचंड । घोर ।

२. आवेगपूर्ण । पुरजोश (को॰) ।

३. क्रुद्ध । कुपित (को॰) । यौ॰—तुंदमिजाल = दे॰ 'तुंदखू' ।

४. शीघ्र । त्वरित । तेज । जैसे,—हवा का तुंद झोंका । यौ॰—तुंदरफ्तार, तुंदरी = द्रुंतगामी । बहुत तेज चलनेवाला ।