दँब संज्ञा पुं॰ [सं॰ दव] दव । अग्नि । आग । उ॰—दँव दाधी मालित सुनत, अति आध्यो तिहिं ठाई ।—हिंदी प्रेमगाथा॰ पृ॰ २१५ ।
