दुहितृ

विक्षनरी से

संस्कृत[सम्पादन]

व्युत्पत्ति[सम्पादन]

Proto-Indo-European *dʰugh₂tḗr से वंशागत।

संज्ञा[सम्पादन]

दुहितृ (लिप्यंतरण वांछित) स्त्री०

  1. बेटी; पुत्री; सुता; दुहिता
    • ऋग्वेद १.३०.२२
      त्वं त्येभिरा गहि वाजेभिर्दुहितर्दिवः ।
      अस्मे रयिं निधारय ॥
      हे द्यौष्पिता की पुत्री, यहाँ आओ, और हमें धन-सम्पदा प्रदान करो!