पूति

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

पूति ^१ संज्ञा स्त्री॰ [सं॰]

१. पवित्रता । शुचिता ।

२. दुर्गंध । बदबूदार । उ॰—जनम जनम तेँ अपावन असाधु महा, अपरस पूति सों न छाड़ै अजोँ छूति कौँ ।—घनानंद, पृ॰ १९८ ।

३. गंधमार्जार । मुश्क बिलाव ।

४. रोहिष सौधिया । रोहिष तृण ।

५. गंदा पानी (को॰) ।

६. पीव । पूय (को॰) ।

पूति ^२ वि॰ दुर्गंधयुक्त । बदबूदार [को॰] ।