प्रतिकूल

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

प्रतिकूल ^१ वि॰ [सं॰]

१. जो अनुकूल न हो । खिलाफ । उलटा । विरुद्ध । विपरीत ।

२. कष्टकर । अरुचिकर (को॰) ।

३. हठी । दुराग्रही (को॰) । यौ॰—प्रतिकूलाकारी, प्रतिकूलकृत्, प्रतिकूलचारी = विरुद्ध आचरण या काम करनेवाला । प्रतिकूलदर्शन = जिसका दर्शन अप्रिय वा अशुभ हो । प्रतिकूलप्रवर्ती । प्रतिकूलवाद । प्रति- कूलवृत्ति = विरोधी ।

प्रतिकूल ^२ संज्ञा पुं॰

१. वह जो विरोध या प्रतिकूलता करे । प्रतिपक्षी । विरोधी ।

२. विरोध । प्रतिरोध (को॰) ।