प्रासुक पु वि॰ [सं॰ प्रांशु या प्राशु] १. प्रचुर । अधिक । विशेष । २. शीघ्रतापूर्वक । चटपट । उ॰— वाकी हाट उधार करि लेहि कचौरी सेर । यह प्रासुक भोजन करहिं नित उठि साँझ सबेर ।—अर्ध॰, पृ॰ ३१ ।
