बरतरफ वि॰ [फ़ा॰ तर + अ॰ तरफ़] १. किनारे । अलग । एक ओर । २. किसी कार्य, पद, नौकरी आदि से अलग । छुड़ाया हूआ । मौकूफ । बरखास्त । क्रि॰ प्र॰—करना ।—होना ।
