बरन

विक्षनरी से


हिन्दी[सम्पादन]

प्रकाशितकोशों से अर्थ[सम्पादन]

शब्दसागर[सम्पादन]

बरन संज्ञा पुं॰ [सं॰ वर्ण]

१. दे॰ 'वर्ण' ।

२. रंग । उ॰— सुबरन बरन सुवास जुत, सरस दलनि सुकुमारि ।—मतिराम (शब्द॰) ।

३. हिंदू जाति के चार मुख्य वर्ग । उ॰—प्रेम दिवाने जो भए जात बरन गई छूट । सहजो जग बोरा कहैं लोग गए सब फूट ।—सहजो॰, पृ॰ ४० ।