बेदिल वि॰ [फा॰] खिन्न । उदास । दुःखी । बेमन । उ॰— बेदिल के बहलाव भला दिल कैसे कर बहलाउँ ।— प्रेमघन॰, भा॰ १, पृ॰ १९१ ।
