भरतार संज्ञा पुं॰ [सं॰ भर्त्ता] १. पिति । खसम । खाविंद । २. स्वामी । मालिक । उ॰— मेरे तौ सदाई करतार भरतार हौ ।— घनानंद॰ पृ॰ १५७ ।
