भरु
प्रकाशितकोशों से अर्थ
[सम्पादन]शब्दसागर
[सम्पादन]भरु पु ^२ संज्ञा पुं॰ [सं॰ भार] बोझ । वजन । बोझा । उ॰— (क) विविध सिंगार किए आगे ठाढ़ी ठाढ़ी प्रिये सखी भयो भरु आनि रतिपति दल दलके ।— हरिदास (शब्द॰) । (ख) भावक उभरौहौं भवो कछू परयो भरु आय । सीपहरा के मिस हियो निसि दिन हेरत जाय ।— बिहारी (शब्द॰) ।
भरु ^२ संज्ञा पुं॰ [सं॰]
१. विष्णु ।
२. समुद्र ।
३. स्वामी । पति ।
४. मालिक ।
५. सोना । स्वर्ण ।
६. शकर ।