भरु

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

भरु पु ^२ संज्ञा पुं॰ [सं॰ भार] बोझ । वजन । बोझा । उ॰— (क) विविध सिंगार किए आगे ठाढ़ी ठाढ़ी प्रिये सखी भयो भरु आनि रतिपति दल दलके ।— हरिदास (शब्द॰) । (ख) भावक उभरौहौं भवो कछू परयो भरु आय । सीपहरा के मिस हियो निसि दिन हेरत जाय ।— बिहारी (शब्द॰) ।

भरु ^२ संज्ञा पुं॰ [सं॰]

१. विष्णु ।

२. समुद्र ।

३. स्वामी । पति ।

४. मालिक ।

५. सोना । स्वर्ण ।

६. शकर ।