हेठ

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

हेठ † ^१ वि॰ [सं॰ अधःस्थ, प्रा॰ अहठ्ट]

१. नीचा । जो नीचे हो ।

२. घटकर । कम ।

हेठ पु ^२ क्रि॰ वि॰ नीचे । उ॰—(क) परे भूमि जिमि नभ ते भूधर । हेठ दाबि कपि भालू निसाचर ।—मानस, ६ ।७० । (ख) पर्वत हेठ अहा देवहरा । रहौं तहाँ निसि जौ एक सरा ।— चित्रा॰, पृ॰ २७ ।

हेठ ^३ संज्ञा पुं॰ [सं॰]

१. विघ्न । बाधा ।

२. क्षति । हानि ।

३. आघात । चोट ।