त

अ	आ	इ	ई	उ
ऊ	ऋ	ॠ	ऌ	ॡ
ए	ऐ	ओ	औ	अं
ऍ	ऎ	ऑ	ऒ	अँ
क	ख	ग	घ	ङ
च	छ	ज	झ	ञ
ट	ठ	ड	ढ	ण
त	थ	द	ध	न
प	फ	ब	भ	म
य	र	ल	व	श
ष	स	ह	ळ	क्ष
त्र	ज्ञ	श्र	द्य	अः

सार्वभौमिक वर्ण समुच्चय

यूनिकोड नाम	देवनागरी अक्षर त
देवनागरी	U+0905

हिन्दी

उच्चारण

(file)

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

त ^१ संज्ञा पुं॰ [सं॰]

१. नौका । नाव ।

२. पुण्य ।

३. चोर ।

४. झूठ ।

५. पूँछ । दुम ।

६. गोद ।

७. म्लेच्छ ।

८. गर्भ ।

९. शठ ।

१०. रत्न ।

११. बुद्ध ।

१२. अमृत ।

१३. योद्धा (को॰) ।

१४. रत्न (को॰) ।

१५. एक पिंगल (को॰) ।

त † पु ^२ क्रि॰ वि॰ [सं॰ तद, हिं॰ तो] तो । उ॰— (क) अउ पाएउँ मानुस कइ शाखा । नाहिं त पखि मूठि भर पाँखा ।— जायसी (शब्द॰) । (ख) हमहुँ कहब ठकुर सोहाती । नाहिं त मोन रहव दिन राती ।—तुलसी (शब्द॰) । (ग) करतेहु राज त तुमहिं न दोसू । रामहि होत सुनत संतोसू ।— तुलसी (शब्द॰) ।